W roku 1527 z krakowskiej oficyny Macieja Szarfenberga wyszedł druk "Statuta provincie Gnesnensis antiqua revisa diligenter et emendanta". Jest to zbiór piętnastowiecznych statutów arcybiskupa Mikołaja Trąby opracowanych dla prowincji gnieźnieńskiej. Znajdują się tu regulacje dotyczące organizacji Kościoła w diecezji. Materiał w Statutach nie został logicznie usystematyzowany. Zawierają one następujące po sobie dość chaotycznie rozdziały: De constitutionibus, De consuetudine, De tempore ordinandorum, De filiis presbiterorum, De clericis perergrinis, De officio archidiaconi, vicarii, ordinarii, De maioritate et oboedientia, De vita honestate clericorum, De cohabitatione clericorum et mulierum etc. Cały ten materiał podzielony został na pięć ksiąg.
Na karcie tytułowej tego druku znajduje się drzeworyt przedstawiający stojących świętych Wojciecha i Stanisława, w środku pomiędzy nimi herb królestwa – Orzeł w koronie. Nad tarczą herbową umieszczona jest zamknięta korona. U stóp Stanisława znajduje się herb kapituły gnieźnieńskiej – trzy lilie, u stóp zaś Wojciecha herb Łaskich – Korab. Dalej następuje przedmowa Ad Lectorem, z której dowiadujemy się, że Statuta, wydane przez jego poprzedników, zostały teraz opublikowane przez arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa Jana Łaskiego. Nadano im nową formę, pozostawiając te, które nie straciły ważności i aktualności oraz dodając bulle papieskie uzyskane przez Łaskiego, a także przywileje cesarskie i królewskie dla duchowieństwa. Dzięki staraniom prymasa statuty te zostały uznane za obowiązujące przez Stolicę Apostolską. Fotografia: Biblioteka Narodowa w Warszawie.